Մեր կյանքը երբեմն շատ տարօրինակ ու անկանխատեսելի է լինում։Երբեք չգիտես`ինչ կարելի է ակնկալել այլ մարդկանցից։Ոմանք կարող են լինել չար ու ագրեսիվ,թեև,կարծես,լավը արտաքինից:Իսկ մյուսները հավատում են երջանկությանը,բարությանը փորձում են միշտ օգնել ուրիշներին։Ձեզ ենք ներկայացնում երկու մարդկանց պատմություն որոնք ձեր սիրտը կլցնեն սիրով և նրբանկատությամբ։Ես գնում եմ գնացքով Մտնում է մի անօթևան:Դեմքն այտուցված:Մոտ երեսուն տարեկան:Նայում է ետ ու սկսում
Քաղաքացիներ երեք օր է չեմ կերել։Ազնվորեն Ես վախենում եմ գողանալ,քանի որ ուժ չունեմ փախչել:Իսկ ուտել իրոք ուզում եք Տվեք ով ինչքան կարող է։Դեմքիս մի նայեք ես խմում եմ:Եվ այն ինչ տալիս եք,հավանաբար էլի կխմեմ — գնաց վագոնից։Մենք ունենք բարի ժողովուրդ,հինգ հարյուր ռուբլի արագ նետեցինք անօթևանին:Վագոնի վերջում անօթևանը կանգ առավ դիմավորեց ուղևորներին խոնարհվեց ոտքերին։
Շնորհակալություն,պարոնայք քաղաքացիներ:Աստված ձեզ բոլորիդ։Եվ այստեղ,հանկարծ վերջին պատուհանի մոտ նստած մի չար տղամարդ,որը նման է Լիսենկոյի սելեկցիոներին,միայն ակնոցներով,հանկարծ բղավում է.Տականք փտած պայքարում ես։Փող ես խնդրում։Իսկ ես ընտանիքս կերակրելու կարիք ունեմ։Իսկ ինձ միգուցե աշխատանքից հեռացրել են երրորդ օրը։Բայց ես չեմ խնդրում ինչպես դու տականք:Մուրացկանն իր բոլոր գրպաններից հանկարծ հանում է այն ամենը ինչ նա ունի հազար երկու հավանաբար մանրուքներով տարբեր թղթեր և ձգում է տղամարդուն
Դե վերցրու Քեզ պետք է:- Ինչ — ապշում Է տղամարդը։- Վերցրու։Քեզ պետք է:Իսկ ինձ դեռ կտան։Մարդիկ բարի են:Տղամարդու ձեռքը փող է գցում շրջվում է բացում դռները և գնում։- Հեյ կանգնիր:- ցատկում է տղամարդը տեղից և փողը ձեռքին վազում է մուրացկանի հետևից:Ամբողջ վագոնը լտում էր:Հինգ րոպե մենք բոլորս ուշադիր լսում էինք նրանց երկխոսությունը:Տղամարդը բղավում էր,որ մարդիկ վատն են։Մուրացկանը հավաստիացնում էր,որ մարդիկ բարի ու գեղեցիկ են։Տղամարդը փորձում է նրան վերադարձնել գումարը սակայն նա գումարը ետ չի վերցնում։Այդ ամենը վերջացավ նրանով որ անօթևանն առաջ գնաց իսկ տղամարդը մենակ մնաց։Նա չէր շտապում վերադառնալ։Ծխախոտ էր ծխում։
Գնացքը կանգ առավ հերթական կայարանում։Դուրս եկան ու մտան ուղևորները։Տղամարդը,ծխախոտի ծխելուց հետո,նույնպես վերադարձել էր վագոն և նստել իր տեղը՝պատուհանի մոտ:Նրան ոչ ոք առանձնապես ուշադրություն չէր դարձնում։Վագոնն արդեն անցել էր իր սովորական կյանքին։Գնացքը երբեմն կանգ էր առնում:Ինչ-որ մեկը դուրս էր գալիս ինչ-որ մեկը մտնում էր:Գնացինք հինգ կանգառներ:Ահա արդեն իմ կայանը:Ես վեր կացա ու դուրս եկա։Անցնելով այդ տղամարդու կողքով,ես մի հայացք նետեցի նրան: Տղամարդը նստած էր պատուհանի մոտ իր տեղում և լաց էր լինում։
norportal.ru
